Diyorlar ki birde galibiyet yazısı yaz!
Yazayım yazmasına da bu yazı coşkulu olmalı!
Ne yani yalandan mı yazayım? 
Ne coşkusu?
Osmanlıspor desteğini kaybetmese,
Eskişehir’in bunca puanı silinmese,
Şimdiye kadar çoktan düşmüştük, hüzünlü sevinç var, coşku yok ki neyini yazayım!
Takım iyi çalışmış, motive olmuş, pusuya yatmış,
Ligin ağası da rakibini küçümseyince olan oldu, bize üç yazdı!
Fark altıya çıktı, rahatladık diyeceğim ama...
Allahtan Osmanlı kötü!
Yoksa taş gibi Osmanlı olsa, kalan üç maçın üçünü de alır, 9 puanı hanesine yazdırır.
Ya biz?
Hatay’ı yendik de rahat mıyız?
Olsak, çıkıp “hele bir ligde kalmamız kesinleşsin de sonra bakarız yönetimde kalıp kalmayacağımıza” demeyiz!
Üç hoca,
Üçüncüsüyle ancak üç galibiyet,
Üç maç kala,
Varsa üç buçuk atma;
E kusura bakma,
Tabii ki yok böyle bir lig!
Olan sadece büyük şans!
Verilmiş sadaka...
Belki dua...
Ama gerçek olan,
Kötü kurulmuş takım,
Parçalanmış yönetim,
İki kişiye indirgenmiş risk yönetimi... 
E öldükte diriltildik, yorulursunuz tabii!
Sebepse söylenen sözün detayında saklı;
“Buradaki tesislerin yüzde yüzünde benim imzam var!”
Bari beş puanını bize, diğerlerine bıraksaydın!
İşte sıkıntı burada!
N.Y.