Daha çok değil, iki hafta önce “ilk altı garanti” diyordu hocamız.

   Sanki biz başka takım seyrediyormuşuz gibi.

   Maalesef gelen gideni yine arattı.

   Serhat hoca gitti Oğuz geldi, her şey yine aynı. Hatta daha da kötü…

   Ne de güvenmiştik kendisine, futbolculuk kariyerine, efendiliğine.

   Demek ki “hoca olmak” başka bir şey…

   Kaç haftadır “Emre’de Emre” diye bağırıp duruyoruz, bakın şunun yaptığına.

   Emre sonunda sahada, böyle kritik bir maçta…

   Önce sol önde, sonra Mesut’un sakatlanmasıyla hiç alışık olmadığı sol arkada.

   Hem de Hakan yedek kulübesindeyken. 

   Bu ne demek biliyor musunuz? Bal gibi ihanet, bal gibi kıyım…

   “Alın Emre’yi gözünüze sokun” dercesine.

   Bu kadar parlak kariyeri olan bir adamdan bu kadar berbat Hoca olur mu?