Sonuca bakmak her zaman doğru olmaz!
Acemi işidir o!
Kumaş iyidir, ütüsü yetişmez, giyildiğinde istenilen etkiyi vermez!
Öyle olması; kalitenin ortaya çıkmasını asla engellemez.
Ütü tutacaktır elbet!
Gördüğümüz; kumaşın geçtiğimiz sezondan çok daha kaliteli olduğu!
Kadro zamanlaması, hazırlık safhası ve gözle görülür maç eksiğine rağmen; birlikte oynamayı seven, kadrosunu korumuş bir takıma karşı çoğu zaman iyiydik denilebilir.
İşten anlayanlar; önce yenilerin futbola ve giydikleri formaya yakışıp yakışmadıklarına bakarlar!
Benim gördüğüm de ütü kumaşa iyi oturduğunda, iyi bir takım olacağımız gerçeği!
Yeni transferlerin hiçbiri “Bu takımda oynayamaz” görüntüsü vermediği gibi, bazılarına da “İyi ki alınmış” dedirtti.
Biraz şans yanımızda ya da oyuncularımız daha hazır olsa, çok daha kolay bir galibiyet alabilirdik!
Olmadı, ama sağlık olsun!
Kısacık sezon öncesi ardı ardına yapılanlar, takımın yeni bir sinerji ve heyecanla sahaya çıkmış olması, yeniden heyecanla binleri TV karşısına toplaması; her şeyden daha önemliydi.
Daha da önemlisi, ahirete göçmüş, eski sporcu ve görevli yakınlarının, çim üstünde yapılan mütevazi bir törenle, plaketle onurlandırılarak hatırlanmalarıydı.
Bu tip eylemlerin; ilerleyen haftalarda futbol şansının bize dönmesine sebep vereceğine inancım tam!
Maç öncesi, takım ve kulüple ilgili bilgilerin verildiği basın toplantısındaki yönetim birlik ve beraberlik görüntüsü, özellikle sunumu ilgili departmanın başında olan yöneticinin sağlaması, Başkan ve yönetiminin olaya ne kadar kurumsal baktığının ölçüsü gibiydi.
Bir tebrik de bu görüntü için!
Yani gidişat her haliyle iyi...
İlk maçtaki yenilgi nazarlık olsun!
Bazen şer; hayra da tohum atar!
Daha her şeyin çok başı, havaya girmeyi de engeller, soğuk duşa şöyle bir sokar!
Son söz; inanın her şey daha güzel olacak!