Bu galibiyet çok iyi oldu.

   Hem takımımızın ilk altı yolunda rakibini evinde devirmesinden, hem de Levent Eriş hocaya verilen bu güzel hediyeden.

   Eski hocamızın maçtan sonra demecinin bitiminde “Boluspor’u tebrik ederim” derken ki sesinin tonu ve gözlerinden sezinlediğim; “Boluspor gerçekten çalışılacak kulüpmüş” hissiyatıydı.

   Boluspor böyle bir kulüptür ve her zaman gidenler tarafından aranır.

   Levent hocayı az çok tanırım, kendince kurttur. Gol atmak için her zaman kolaycı imha planları hazırlar.

   Eminin oyuncularına; “bunların defansları ağır adamlardan kurulu, kaleden hızlı oynayarak çıkarsak işi bitiririz” demiş olmalı ki kalecileri her topu aldığında hiç vakit kaybetmeden ileriye oynadı.

   Oynadı ama tutmadı.

   Onca serbest vuruş kazanmalarına rağmen onları da değerlendiremediler.

   “Ne hikmetse” demiyorum, çünkü hikmet belli; Gencer.

   Belli ki oda benim gibi Levent hocasını çok sevdiğinden maça iyi konsantre olmuş.

   O yırtıcı, kesici özelliği yanında Muhammet’le olan uyumuyla, haklarını vermek lazım, birlikte hatasız savunma oyunu çıkarttılar.

   Hakan bildiğimiz Hakan. Yine oyunun hakkını verdi.