12/04/2011
Antep’te,
Oyuna çok iyi başlamıştık. Fabiano, 3 dakikada kaleci ile karşı karşıya kaldığında plase vuruş yapsa oyunu o zaman koparacaktık.
İyi top çeviriyor, rakibi ve oyunu ciddiye alıyorduk.
İlk golü de atıyor, 3 puana göz kırpıyorduk.
Rakip 10 kişi kalınca,
Yemememiz gereken golü yemekle birlikte, hatalara başladık.
Yaser’in girmesiyle başladı aksamalar..
Geçen hafta Bolu’da hep ikili mücadelelerde yere düşen, yerde kalan Yaser,
Gol ümidi olarak sahaya alınırken, stoperimiz Özgür’ün yerine alındı..
Yaser oyuna girse de gene sahada varlığıyla yoktu, tabiî ki kenara aldığımız Özgür’ de,
Defansımız ve orta sahamız zayıflamıştı iyice,
Hele yediğimiz 2. golde,
Antreman maçı gibiydi,
Herkesin firaseti bağlanmıştı sanki
yediğimiz gol, gol oluş şekliyle çok basitçe,
Antepli Ramazan’ı Kahraman yaptık bir maçla..
Kendimizi de, 3 puanı da ateşe attık.
Rakibimiz korkak mıydı, akıllı mıydı derken maç bittiğinde biz de bittik.
Bu maçta bitsek te,
Moral dip yapsa da,
yarınlarda var olmalıyız.
İlk iki mücadelemize devam,
Veya ilk altıya,
Bir maç eksiğimiz var 2. sıradaki ve 3. sıradaki takıma göre..
Puan farkımız yok,
Genede hayıflanıyoruz…
Üç puan pisipisisine uçtu gitti diye,
Şu an oyun sonrası
Moralim sıfır,
Kelime dağarcığım iflas etmiş durumda..
Yorgunluk çöktü yazıma ve bu yorumuma,
İlk kez yazmada zorlanıyorum,
Ne var ki,
Bolu sporumuzdan
Ümidimi gene de kesmiyorum.
Önümüzdeki cumartesi günü Atatürk Stadyumundayız.
Ümitler zirvede olacak gene,
Bu kavga devam edecek, etmeli,
Gün,
feryat günü değil, ümitsizlik hiç değil,
hele ağlamak hiç değil,
ateş düştüğü yeri yakıyor ya,
yakıyor bizleri,
on binleri, Boluluları,
hatıralarımızı,
özlem duygularıyla geçen, O yılları,
şu an yaksa da,
Boluspor’a olan sevda
Devam ediyor, pes mi edelim yani,
Pes etmek bize yaraşmaz,
Kıspete pes eder gibi vurmak bize yakışmaz.
Er meydanından gayri kaçılmaz.
Sağlıcakla Kalın Efendim.
