Bir düşümüz vardı.

Bahar ve şampiyonluk gelecek diyorduk.

Dün Cemrelerin ilki düştü.

Samsun da Bolu’da düşecek derken,

Birkaç saniye içinde Biz düştük.

Dizlerimiz acıdı,

Ellerimiz soyuldu, canımız yandı.

Oysa ne hayallerimiz vardı,

Umutlarımız…

Geçmeyen bir haftamız..

Ve Cumartesimiz.

Cemre düştü,

Geçmedi kör olası saatler.

Dişlerimizi sıktık,

Yüreklerimizi de, 

Düşlerimizi erteledik.

Suçlu ayağa kalk demeye gerek yok.

Suç ve ceza yok.

Dostoyevski’lere gerek yok   

………..   

Bolu yüreğimizde kor bir ateş.

Kıyamıyorsunuz,sevdanızı atamazsınız,