Pazar Günü,
Bolusporumuz Akhisar’da.
Biz de Karaçayır’dayız, Karaçayır’da Bolu futbolunun derbi maçı var. Saati saat 14’te
BAL liginde oynayan Gerede Spor la, Bolu Amatör Liginin sürpriz şampiyonu Yumrukaya Spor arasında oynanacak.
Kazanan BAL ligine, kaybeden Bolu Amatöre devam edecek.
Yumrukaya Köy takımı olmasına rağmen, bu sene Karaçayırın ağasıydı. Hakikaten de çok iyilerdi.
Geredespor da BAL de ilk göz ağrımızdı. İki iyi takımımız, derbi ve final maçındaydı.
Karaçayır’a saat 13:30 da gidiyoruz. Karaçayırda inanılmaz güvenlik önlemleri alınmış. Her yanda Polis ve organize olan polisin iradesi ile karşılaşıyoruz.
Yumrukaya çoktan tribününü doldurmuş ve orada yer edinmiş.
Gelen Geredelilerde karşı taraftaki tel örgülerin arkasına gönderildi. Polis müthiş derecede duyarlı ve gergin bekliyor. Geredespor taraftarı yerlerinden hoşnut değil.
Derken, saat 14. İki takımımızda sahada.
Takımların ikisi de diri ve güçlü.
Rövanşı olmayan son ve tek maç.
Maç ortada, Yumrukaya spor taraftarları takımlarını destelerken, Gerede sporlularda karşıdan takımlarının yanında.
Kulağımızda telefonda, Kulağımız Akhisar’da
İlk yarı Karaçayırda berabere biterken, Akhisar’dan da sonuç geldi. Orada da sıfır sıfır.
Akhisar’dan gelen diğer haber de, Akhisarlıların sürekli küfür ve hakaret etmeleri..Yazıklar olsun.
Endişe herkese düşerken, ilk yarı sonunda Gerede sporlu oyuncu soyunma odasına giderken soruyor: “Abi, Bolu maçı kaç kaç? Sıfır sıfır diyoruz. “Yapma be abi, tüh ya”, diyor oyuncu. Kendi oyununu unutuyor.
Bizde unutuyoruz kendimizi, yüreğimiz sızlıyor. Herkesin sızlıyor.
İkinci yarılar başlıyor. Kulağımız Akhisar’da, gözümüz Karaçayırda. Her yan insan, her insanımız , her yanımız Akhisar’da.
Geredespor ardı ardına goller buluyor, Yumrukaya telafisi olmayan maçta son umutla saldırsa da 4-0 yenilmekten kurtulamıyor.
İkisi de bizim takımımız. Maç bittiğinde Yumrukayaspor üzülürken Geredespor sevinemiyor, sevinmiyor.
Boluspor maçında da yenen bir golümüz var.
Mağlubuz.
Maçlar bitiyor.
Geredespor’un renkli ve iyi oyuncusu Amor lakaplı Seyit Ahmet Süer, geçen sene 29 Ağustos 2010 günü Portekiz’ de, Fransa ile plaj futbolu finalini oynamış, Türk Milli Plaj Futbolu Milli Takım olarak kendinin de bir gol atıp Fransa’ yı 4-3 yenip şampiyon olmuşlardı.
O Amor maç sonu bana sordu. “Boluspor maçı ne oldu ?“
”Boluspor yenildi” diyebildik.
Bal ligine kalan, sevinmesi gereken Amor, oracığa yığıldı kaldı.
Hangimiz yığılıp kalmadık ki?
Bolu derbisi, Bolu sporun yenilgisiyle Karaçayırın bu seneki en kalabalık taraftar kitlesini de suskunluğa itmişti.
Bu maçta her iki tarafta ağırbaşlı ve sakin davrandı. Gerede spor maçı hakkıyla kazanırken, BAL ligi tecrübesini konuşturdu. 3. lige göz kırptı.
Geredespor’u candan tebrik ederiz. Allah yar ve yardımcıları olsun. Yüreklerimiz her zaman Geredespor’umuzla.
Yumrukayaspor da helâl olsun.
Finali oynamakta bir onurdu ve bu onur da Yumrukaya’ nın oldu. Alkışlarımızla.
Yüreklerimiz Karaçayırın yürekli amatör takımlarıyla,
Bu arada,
Boluspor, bizi şaşırtmaya devam etti.
Mağlubiyetiyle bizleri yere serdi.
Başlar öne düştü, gözlerden de yaşlar…
O bizim de ilk göz ağrımız,
Kıyamayacağımız,
Durgunluğunu anlayamadığımızdı.
………
Levent Eriş, istifa etti,
Yönetimde kabul etti.
Bu saat itibari ile, artık
Gemiler yakıldı.
Hedef artık ilk altı.
………….
Bu satırları yazan olarak, Boluspordan ümidimi kesmedim.
Nasıl keserim ki,
Neden kesmeliyim ki?
Kabullenemem,
Sığamam yoksa Bol
