Efsaneye göre,
Ferhat, Şirin’e sevdalı yiğit bir delikanlıdır. Nakkaştır.
Sultanların mekânlarını süsler.
Ferhat’ın fırçasından süzülen zarafet ve nakkaşlı duygu ifadeleri,
Hayallindeki Şirin’e olan duygularının ifadesidir.
Bir gün yıllarca aradığı Şirinini görmüştür. Ferhat, görmesiyle bir anda, Şirin’e tutulmuştur.
Ferhat bu, görmüş ve sevmiş bir kere,
Hem de delicesine.
Amasya Sultanı Mehmene Banu’ya, kız kardeşi olan Şirin için, dünürcü gönderir.
Sultan, Şirin’i vermek istemediği için olmayacak bir iş ister delikanlıdan. “ Sarayımıza suyu getir, Şirin’i Sana vereyim” der. Suyun geleceği Şahinkaya’sı denen yer uzak bir yerdir.
Ferhat’ın gönlündeki Şirin aşkı bu zorluğu dinler mi sanırsınız..
Alır külüngü eline, vurur Karşıyakadaki kayaların böğrüne böğrüne. Karşıyaka daki kayalar yarılır, su akmaya başlar, hoş geldin der akmayacak sanılan suya.
xxx
Ferhat, Şirin Bolu’ya sevdalı yiğit bir delikanlıdır. Futbolcudur. Kırık el parmaklarıyla da olsa, sol ayağından süzülen gücü ile yaptığı driplingler, hayranı olduğu Şirin Bolu’ya olan duygularının ifadesidir.
Ferhat bu, Şirin Bolu’yu sevmiş bir kere,
Süper lige çıkmak için, dünürcü gönderir, gönüllere.
Rakipler, Şirin Bolu’yu süper ligde istemedikleri ve başkaları çıkması için ,
Şirin Bolu’yu seven delikanlılardan olmayacak bir iş ister.
Derler ki “ Karşıyaka’yı yık bakalım ” der, demesine de, Karşıyaka denen güçlü mü güçlü bir ciddi rakiptir..
Ferhat’ın gönlündeki Şirin Bolu aşkı bu, Karşıyaka’nın zorluğu dinler mi? Alır topu önüne , vurur Karşıyakadaki kalenin böğrüne böğrüne. Karşıyaka daki fileler sarsılır doksandan öylecesine, yol verir Şirin Bolu’nun süper lige gidişine.
….
Ferhatlar biter mi Şirin Bolu’da, as ve yedek oyuncularıyla sahadaydı.
Onlar, Karşıyaka da değil, bizden olan yüreğimizdeki Ferhatlardı.
Bir değil binlerce Ferhattık dün Şirin Bolumuzda.
Tribündeki İzzet Baysal Babamızı unutmayan,
sanki Şirin’e özlem duyan, İzzet Baysal’ı seven onbinlerce Ferhattı.
İzzet Baysalı seven vefalı yiğit, ağzı dualı,
her Bolulu bir Ferhattı .
“Sonsuza kadar kalbimizdesin” ,
“İzzet Baba ölmedi, kalbimizde yaşıyor” diyorduk,
Yüreğimizden bakan gözlerimizle
O’nu Allah için seviyorduk.
Dün başkaydı..
İzzet Baysal başka anıldı,
Boluspor başka şahlandı.
Kırmızı beyaz başka dalgalandı.
Dün gün olarak bambaşkaydı..
xxx
Pazar sabahı 09:00 da kapalı spor salonundaydık.
Basketbol maçlarını izledik, tabi ki geleceğimiz olan bizim ŞirinBolulu çocuklarımızın maçlarını.
Dışarıda ise, İnce ince bir yağmur yağıyordu.
Sessizlik her yanımızı sarmıştı.
Maçtan çok önceleri,
Sahada sadece polisler,
Sessizce bekleyen bir de Atatürk Stadı, vardı.
Güvenlik en üst seviyedeydi, şehrin giriş ve çıkışlarında,
Sahada var olan birde,
bizleri bir haftadır kemiren,
Kuruntularımız, hayallerimiz ve heyecanlarımız vardı.
Bütün bu duyguları kaplayan
Sevgimiz, özlemim
