01/05/2011
Cumartesi günü Nisan Ayına veda edecektik
Son gündü , zor gündü,
Süper lig gerçeğine de veda edecek miydik, etmeyecek miydik?
Sermayemiz olan Boluspor’a olan sevgimize kahredecek miydik?
Küçük şehrin, küçük öyküsü müyüz, diyecektik?
Ona takımımız karar verecekti.
Gecenin kâbusları üzerimizdeyken uyandık Cumartesi günü,
Gün sevenlere erken başladı Bolu da,
Saatler geçmiyordu,
Geçiyordu da keyfimiz yoktu.
ve ilkler yaşanıyordu,
Bolu’da, Eriş’siz bir güne eriştik maç günü ,
Mecburen Hüsn-ü zan edeceğiz, Hüsnü Özkara’ya
Özkara daha kapalı bir kutu ya,
***
Stada erken varıyoruz, eski neşeden eser yok ortalıkta,
Sadece karşılıksız sevenler var gene buralarda
ve her yanda gecesini zor geçirenler var stadyumda.
Boşluklar ürkütüyor bizleri,
Üzülmemek elde değil,
Takımımız saha da, Altay da sahada, onlar da ısınmakta,
Gözlerimi kapatsam da, önüm arkam sağım solum sobe,
tribünler boş işte, nereye saklandı bu taraftar öyleyse,
Bu seyircilerimiz nerde?
Şeytan aldı götürdü satamadan getirdi mi ?
Sahi seyircilerimiz nerede?
Yoksa, Boluspor’un,
Kırdınız mı kalemini, kestiniz mi cezasını, sallandırdınız mı süper ligi?
Sahi nerdeyiz? Nerdesiniz?
Daha maça 20 dakika var, neden gelemediniz?
Ah..
Bir gelseniz, bir de yüreklerimizden geçenleri bir bilseniz.
***
Altay Başkanı A.Taşpınar tribünde, Başkan Semercioğlu’nun yanında,
İlk yarı, İzmir’deki oynadığımız maçta yolu şaşırıp(!) yanlışlıkla(!)Boluspor soyunma odasını biraz sert şekilde ziyaret(!) edip, kapıcığı kırdığı iddia dilen Taş gibi efecik(!) İzmirde yalancı pehlivanlar gibi Efelenmişti.
Bu efe adamcık, sonra da, yavuz hırsız misali ulusal basında da yaygara çıkarmıştı.
O sesten dolayı Bolumuzu bir hayli sallamıştı.
O efecik(!) Bolu’da masum çocuk gibiydi, çok ta efendiydi(!)
Süt dökmüş kedi misali, o cevval adam nedense sessizdi,
İzmir’de nedense böyle değildi.
Bu maç bir bakıma Burak Akdiş’in ve takımın da hesap maçıydı,
Hesap bir yönüyle de iyi kapandı.
Efeciğin dizlerinde derman kalmadı, kalmamalıydı ve kalmayacaktı.
Çünkü “AH” almıştı.
***
Maçın başlamasına yakın zamanda, sevda galip geldi ki, tribünlerdeki boşluklar baya bir doldu.
Bolu, eski Bolu oldu.
Taraftar vefalı, taraftar adam, taraftar çilekeş, taraftar sabır taşı.
Küs, kırgın, dargın olsa da, büyüklük taraftarda kaldı, sevdaya darılınır mı?
Kendisi tribünde, sahada sevdası, yıllarca gönlünde sabırla büyüttüğü kırmızı beyazı
Her iki tribündeki taraftarlar coştukça coştu, coşturdu bu coğrafyayı.
İşte buydu Bolu, İşte bu Bolunun pehlivanları.
Derken,
Sefa, gol olacak topu dışarı atarak golü, bizde saç baş yolarak aklımızı kaçırdık,
Ardından, Ramazan Sal kaçırdı, bizler de kaçırmaya devam,
Zaman akmakta, ilk yarı sonu yaklaşmakta,
Yaser 30 metreden bir vurdu, pir vurdu.
44. dakikada Bolu, dolu dolu oldu. Bolu gol gol oldu.
Gözlerimiz doldu, Akciğerlerimizde biriken hava özlemle gümledi, sevincimiz ve kükrememiz, feryadımız sel oldu. Boğazımızda düğümlenen haftaların sessizliği kocaman ses oldu, Sesimiz bütün Anadolu’ da duyuldu. Hey biz varız, biz buradayız!
Ramazan Sal, hayatının en güzel oyununu oynadı.
Kaleci Ferhat’ta çok iyiydi. Hele kurtardığı bir top vardı ki, inanılmazdı,
Maç bitiyor,
