BANK ASYA’NIN ENSESİNDEYİZ
Geçen Cuma günü, ,
Boluspor Kafilesi kara yoluyla Ankara’ya gitti,
Oradan da uçakla,
tüm kafile ,
bizim yüreklerimizdeki umutlarla, dualarla uçtu Diyarı bekire.
Tedirgindik, 2 haftadır süper lig yolundaki
aksilikler nedeniyle, bir türlü
şampiyonluk trenine binememekteydik…
Geçen hafta cumartesi günü Samsunspor’la oynadığımız maçta,
dramatik bir mağlubiyet aldık.
Gene bir cumartesiydi,
Diyarbakır’da Boluspor’umuz.
Ya diyorduk, yenemezsek diyorduk, “aman” diyorduk...
Köşesi olmayan topun, yuvarlaklığına uğrar mıyız diyorduk.
Samsun kazasındaki kör bir topun kurbanı olduğumuzu,
Unutamıyorduk.
Ve hâlâ o günün sıkıntısını yaşıyorduk.
Ligde kaybolmamak, rotayı şaşırmamak için
bu maçı kazanmak istiyorduk.
Temkinli konuşuyor, sesimizi çıkaramıyorduk.
Saatler..
Saatler 14’ü gösterdiğinde, ekranlarda bizim çocuklar
Ve diyarlılar.
Maç başlayacak,
Kamera geziyor sahanın içinde,
Kaptan Burak Akdiş’imize takılıyor,
Burak Akdiş’in elleri böğründe, bir şeyler mırıldanıyor,
Belli ki dua ediyor,
Omzundaki yük tüm Bolu, beyninde takımı ve sorumlulukları,
Bolu’ da eşi ve çocukları,
Kaptanı olduğu kırmızı beyazlı emaneti için,
Rabbe yalvarıyordu.
Ekranlarda Akdiş’in ihlâsı hali yürek burkuyor,
Buralar dan da diyara gönderilen dualarla,
Aslanlarımız koşmaya başladılar.
Dakika 7, Fabiano yedi yıllık ömrümüzü yedi,
Al da at dedikleri topu, dışarıya attı ya, bizde kendimizi “çaresiz lik” bataklığına attık,
Yumruklar gene sıkıldı, ahlar vahlar arasında,
bizlerde kırmızı-beyaz kaş kollarla ekrana daldık,
tevekkülle sahada bizde koşuyorduk,
Saniyeler geçmez, topsa istediğimiz yere bir türlü gitmez.
Kanat oyuncumuz Ferhat ürkek oynuyor, sol elindeki kırıklar var,
Bizi zorluyor diyarlı delikanlılar ve diyarlı dakikalar
İyi oynayamıyorduk, stres doluyduk.
Ne yalan diyelim, az da korkuyorduk.
İlk yarının sonlarına doğru,
Takım kaptanımız, adam gibi adam
Akdiş’imiz yüreğiyle, adalesiyle, nefes nefese boğuşmakta,
Dokuz kusurlu hareketin biriyle, boyu boyunca yerde yatırılmakta,
Akdiş yerde,
düdük sesiyle, top beyaz nokta üzerinde.
Bolu’da umut-umutsuzluk rüzgârları ortalığı kaplamakta
Erdemse topun başında,
O an da Tüm Bolu suskun, Bolu’muzda çıt çıkmamakta
Erdem sakin, Erdem sorumlu, Erdem keskin bakıyor,
Kırmızı beyaz için, gelip akıllıca vuruyor,
Kaleci sağ yanda top öbür yandan gol oluyor,
Yılların özlemiyle beklediğimiz umut güneşleri
Bolunun ufuklarında yeniden doğarak parlıyor,
ve
Merhaba Süper lig, ben geliyorum,
……..
Devre bu, stres tavan yaptı.
Bu duygularla ikinci yarı başladı.
Şüphe ve stres her iki takımı da vurdukça vuruyor
70. dakika
Burak Akdiş’ imiz ceza çizgisi kenarında,
Zamansızca Hasat ediliyor, turfanda sebzeler gibi biçiliyor.
Hakem haklı olarak, faulü veriyor.
Baraj kuruluyor, düdük çalıyor. Baraj yeterince açılmıyor
Erdem ve Fabiano topun başında,
Fabiano, sürpriz yaparak kendinin de özlediği vuruşunu yapıyor.
Topu çatalın doksanına “hey hey yine de hey
