Öyle veya böyle iki maçta alınan altı puan oldukça önemli…

   Kalemizde gelişen tehlikelerin bertaraf edilmesindeki kırılganlık devam etse de sağ kanatın devreye girmesiyle ofansif anlamda gücümüz arttı diyebiliriz.

   Devre arasında yapılan transferlerin bu derece takıma katkı sağlamaları bunca yıldan sonra bir ilk oldu aslında. Adem ve İsmail’in daha önce çalışmayan sağ tarafa getirdikleri dinamizm, zaten çalışan sol kanatla birleşince göze hoş gelen bir hücum futbolu oynanmaya başlandı.

   Söz konusu transfer operasyonunu yeni yönetimin başarısı olarak bir kenara yazarken, İskender’in bunca eleştiriye rağmen en büyük gol silahımız olduğundaki inadım bu maçla beraber bir kez daha tescillenmiş oldu.

   Alican için bir önceki yazımdaki övgümü; bu karşılaşmadaki performansıyla yine devam ettirmek isterim. Yine basmadık yer bırakmazken, top kendindeyken yine ileriye doğru dikine oynaması takımına çok şey kazandırdı. Bu son haftalardaki olumlu futbolunun daha önceki halini; sistem içinde aldığı göreve mi yoksa formsuzluğa mı bağlamak lazım bilemiyorum ama tek bildiğim şey böyle devam etmesi halinde, takımın bundan sonraki karşılaşmalarında en büyük kozu olacağı. 

   İki skorlu öne geçtikten sonra görünen lakayıt futbolumuza dikkat çekmek isterim. Eksik olmayan bir Ankaraspor bize Trabzon’da yaşadığımızı tekrar yaşatarak farklı skordan sonra skorun aleyhimize dönmesini sağlayabilirdi. Bundan sonraki maçlarda bu olumsuz yönümüzü mutlak suretle çalışarak düzeltmeliyiz. Alınan ve zor gözüken iki karşılaşmanın rehavetine kapılmayıp, kolay gözüken ancak zor geçebilecek maçlara çok ciddi hazırlanmalıyız. Belki rahatladık ama tehlikeden kesinlikle uzaklaşmadık. Sadece bize lazım olan yedi galibiyetin ikisini alarak kalan karşılaşmalarda almamız gereken galibiyet sayısını beşe indirip önemli bir avantaj sağlamış olduk, o kadar.

   Taşkın hocanın Urfa’ya giderek rakibi yerinde izlemesi ve hafta içinde Korukır hocanın öğrencileriyle daha çok mesai yapacak olması umut verici. Duamız her zaman onlarla.