Bu maçın sonucunun böyle olacağını kim düşünebilir, kim tahmin edebilirdi ki. Bir tarafta yokluklara, parasızlığa, kapıya kadar gelen borçlara karşı bir mücadele içerisinde olan, genç takımına bel bağlayan Kocaelispor, diğer tarafta Allah daha çok versin, keyfi yerinde, yediği önünde yemediği arkasında, parasını tıkır tıkır alan, başarıya aç bir taraftarı, verdiği sözü tutan bir yönetimi olan bir Boluspor. Bir de bunlara maçın nerde oynandığını eklersek iddia’nın bile maçı neden programdan çıkardığını söylememe gerek yoktur umarım.

Tüm bunlara rağmen onuru ile oynayan bir futbolcu ordusu ile karşı karşıya kaldık. Allah var ki bu maça Kocaelispor’un lisansları yapılsaydı, istediği kadrosu ile çıksaydı, buradan 4’lük 5’lik olur giderlerdi. İşte gençlere mecburiyetten de olsa güvenmenin sonu, haklı gururu. Kocaelispor onuru ile oynadı derken, bizimkiler onursuz oynamadı demiyorum. Onlar biliyorum, iki deplasmandan 4 puanı alır gelir cebime koyarlar. Bende rahatça huzurluca bir bayram geçiririm. İşte o zaman sizin ne kadar onurlu olduğunuzu buradan gövdemi gere gere bir kez daha yazarım. Yoksa bizdemi gençlere şans versek diye düşünmüyor değilim. Coşkun hocanın en büyük özelliğidir, o gençleri keşfedip, onlardan birer yıldız yapmak. İşte Lokman, Güneşcan, Emrah, Beycan, Fatih ve Ümitcan. Hocanın işi belli olmaz. Yaparmı yapar...Onlara o şansı vermeden duramaz.

Ha! Aklımdayken, bu Kocaelispor’un genç kadrosunda bir futbolcu vardı ki, Boluspor alt yapısında yetişti, Profesyonel imza attırıldı, ama zayıf olduğu gerekçesi ile takımdan gönderildi. 18 numaralı forması ile ilk golün de asistini o yaptı. Onur Alkan onun adı. Serhat hocanın beğenmediği Onur’la maç sonunda konuştum. Zamanında Boluspor forması ile İzmir’deki genç ağırlıklı takımın kampına katılmıştı. Ama yinede yetersiz olduğu gerekçesi ile takımdan gönderilmişti. “Benim Boluspor’da oynadığım zamanlar takımımızda Atacan abi, Ömer abi vardı, bana yardımcı oluyorlardı” dedi. Onur onlar halen var ama, bir zamanlar imrenerek baktığın onun yerinde hep olmak istediğin, örnek aldığın Ömer abin kulübede, sen sahadasın. Atacan abin ise bu ara biraz formsuz. Sen gideli çok değişti be Onur. O kadar değişti ki, senede 15-20 futbolcu göndererek, bir o kadar alarak, biz bile bazen takip etmekte zorlanıyoruz. Ama alkışlarımız sana Onur. Eski takımına bir mesaj verdiğin için. Alt yapıdan futbolcu çıkabileceğini gösterdiğin için. Çıksanız da sizi görmedikleri için. Amatör futbola neden destek olunması gerektiğini anlattığın için.

Gelelim hocamıza. Bir insanın bu kadar kendine özgüveni nasıl olur, onu anlamıyorum. Kendinden o kadar emin, o kadar net konuşuyor ki, inanın birçok spor yazarı abimiz, arkadaşımız, onun bu açıklamaları sonrası sonuç ne olursa olsun, biraz daha umutla yazıyor. Ama şunu bil hocam, kalan 3 haftadan sonra açıklamanda fayda etmez, verdiğin mesajda. Destek zamanı geldi mi? en büyük desteği onlar verir, eleştiri olacaksa da en büyük eleştiriyi onlar yapar. Buna da eminim hazırlıklısındır.

Yine küçük bir notta futbolcularımıza. Bu taraftarımız bu maçta Kocaelispor taraftarından o kadar çok küfür yedi ki, birçoğu oruçlu ağızlarını açmak istemediler. Ama ne olursa olsun bunları duyarken, halen biraz daha çaba göstermezseniz yarın bir gün Ramazan ayı biter, oruçlu ağızlar açılır. Ama kime orasını bilmem. İçeride ne yaparsanız yapın, maçlarda yenin ya da yenilin, ama bu taraftara küfür yedirtmeyin. Bu taraftar ve özellikle sizi o kadar çok seven ve sizlere güvenen yöneticileriniz için sadece mücadelenizi gösterin. Bizim taraftarımız bu ligin en pahalı tribününe girer, size destek verir. Yöneticiler kendi işlerini bırakır, habire sizin yanınızda olurlar. Ama o mücadeleyi görmek isterler. Bundan sonrası size kalmıştır.

Son söz, biz ne günler gördük, ne sıkıntılar yaşadık, bu günler o günlerin yanında bir şey mi?