Önemli bir final daha hasarsız geride kaldı. Hem de gitti sanılan iki puanın son saniyelerde haneye yazılması sevinciyle. Ne coşkuydu ama o! 

Takım için söylenecek çok şey var ama en öne çıkanı geriye düşüldüğündeki ağırbaşlı mücadelesiydi. Hiç etkilenmemiş sanki bu durumu bekliyormuşçasına oyununa devam etti. Hem de son saniyeye kadar sert buğdayı ezen değirmen taşı gibi çatır, çatır sert rakibini ezdi durdu.
Kadroda hazır hale gelen kaliteli isimlerin artması takımı ...daha da üst seviyeye çıkardığını hep beraber görüyoruz. Göztepe maçınının sonucuna göre devre arasında bu isimlerin artması isteği Hoca'nın maç sonunda verdiği demeçte saklı. 

Maçın cumartesi olması etkisiyle ve tüm kesimlerin çağrısına rağmen tribünler yine boş kaldı. Belki de potansiyelimizin bu olduğu ortaya çıktı. Ne oluyordu ki takım bu durumdayken Eskişehir finalinde İstanbul'a taşıdığı taraftarının dörtte birini kendi evinde toplayamıyordu? O zaman taraftar bir var bir yoksa başka bir şey olmalıydı!

O zaman tribünlere bir bakalım. Taraftar grupları ve gerçek bireysel taraftarın dışında seyirci kimliği yönetimler değiştikçe kimlik değiştiriyor. Yani bir bakıyorsunuz stadın önünden geçmeyenler birden taraftar olmuş, bir bakıyorsunuz ki gerçek taraftar gibi gözükenler tuttukları Başkan gidince taraftarlıktan vazgeçmiş. Daha da kötüsü sonraki başarıları zinhar istemez olmuş. 

Sakın bunları şu andaki yönetimi hatta kendimi sütten çıkmış ak kaşık gibi görüp yazdığımı sanmayın. Bal gibi ektiğimizi biçiyoruz. Her şeyi kendi dönemimizde olsun istiyor bunun dışında yakıp yıkıyoruz. Ağzımızdan çıkanı bilmediğimiz gibi oncu buncuyu kadrolara dahi taşıyıp başarılı olmuşları kapı dışarı ediyoruz. 

Hani var ya bir slogan; "tek gerçek taraftar yönetim sahtekar" aynen öyleyi oynuyoruz.
Soruyorum; şu senelerdir hayal ettiğimiz şampiyonluğun işaretini veren bu kadar sinyal varken bir önceki yönetimde yer almış yönetici ya da o gün taraftar gözüken seyirciden bir tane sevinen var mı? Ya da onları tribünlerde görüyor musunuz? Ya da tam tersi şu anki yönetim ya da öncekiler; kulüp tarihinde kuruma hizmet etmişlere gereken ilgiyi gösteriyor mu?

Yapın empatiyi, görün gerçeği.
Yönetim kim olursa olsun karda kışta çoluk çocuğunu bırakarak, ya da cebindeki harçlığı harcayarak gırtlağı patlarcasına bağıran, sadece renk için bunu yapanları saygıyla selamlarken ayrımcılık tohumu eken, renk için değil sosyal statü olarak kulüpçülüğü kullanan şu durumda bile taraftar toplayamayan bizleri Allah affetsin diyorum.