Merhaba , 
 Bolulularca  “Bolunun Babası”  ünvanı verilen,
Kıymetli muhterem büyüğümüz Sayın İzzet Baysal,
Seni bir kere daha hürmetle, muhabbetle selamlarız.
Bu yazımı, hastaneniz AİBÜ Tıp Fakültesi Araştırma Hastanesi, Ortapedi bölümü 234 nolu odada, 09 Mayıs 2014 saat 10:45’te manevi huzurunda yazıyor, duygularımı aktarmaya çalışıyorum.

Annemin rahatsızlığı nedeniyle büyük eserin olan AİBÜ Tıp Fakültesi’ne gittik.
Gittik ki,  senin misafirin olduk.
Misafirin oluruz da şifa ikramlarını kabul etmez miyiz?
Önce insan olduğumuzu hissettik , ferah tertemiz  mekânına vardığımızda.
Ortopedi doktorumuz Kutay Özturan Bey, tüm asaletiyle, bilge olgun davranışıyla,
Cennetin ayakları altında olduğuna inandığım Anneme,” sen “ gibi değer vererek dinledi, rahatsızlığını inceledi, çare olabileceğini söyledi, hastanenize kabul etti.
Biliyor musun İzzet Baysal baba, Annem dizlerinden dertliydi.
Sana ihtiyacı vardı ve hastanene gelmişti.
Gelen sadece biz değildik,
Gelenler her yandan, sağdan soldan gelen dertli,  çare arayan kardeşlerindi, hemşerilerindi.


Pazartesi günü annem ameliyathaneye girdiğinde, ister istemez heyecanlandık,
Ardından dualar okuduk, umutluyduk,
Sevimli mescidinde, gönlü kırık, gözü ıslak, dualara uzandık. Seni ihlâsla andık.
Her yanı modern araçlarla donatılmış bu tam teşekküllü dev hastanende,
Bilgili doktorlarımıza, hemşirelerimize, görevlilere, candan inandık.
Hastanede müthiş bir trafik o kadar da sistemli bir düzenle karşılaştık.
Ne yalan söyleyeyim, az şaşkın ,çok mutlu, olaylara kalp gözüyle bakmaya çalıştık.
 
Ameliyathanede, annemiz olunca,  İzzet Baysal Baba, ister istemez duygulandık.
Bekliyorduk hastanemizi, pırıl pırıl temizlik kokan rahat o bekleme koridorunda,
Arı gibi çalışan, işine dört elle yapışan görevli  insanların arasında,
O anda onlarca kişi ameliyat oluyor, sanki sinemaya gidiyorlardı,
İnan, İzzet Baysalımız, oradaki herkes size dua ediyordu.
Ameliyathanede, ameliyat olacak  hastaların biri giriyor biri çıkıyor,
Herkes tevekkül içinde, herkes meraklı, herkes baysallı, herkes “ izzet “ ikramlarını, kana kana tadıyordu.

Odamıza çıktığımızda, ameliyat olan annemin dudaklarında,
Önce sana,  devletimize,  yöneticilerimize hayır duaları yükseliyordu.
Bu dillerin, fikirlerin, edebi kelimelerin ifade edemeyeceği kazanımları,
Bizdeki heyecanı ve sevinci  birkaç damla gözyaşımız, sessizce sergiliyordu.
Sevmek bu işte İzzet Baysal baba, seni anmak b