Elime varacağım,
Elime kalem alacağım gelmiyor.
Soğudum.
Buz tuttum.
En az üçleriz dediğim Afjet Afyon! evine puanla dönüyor.
Allah Affetsin,
Afyon yutmuş gibiyim.
Dut yemiş bülbül gibi olanları görür gibiyim.
Bu saatten sonra; teknik taktik yazmanın, eleştiri mangalını üflemenin, tutuşturmanın,
Yangına körükle gitmenin şimdilik bi manası yok.
Yan yattı, çamura battı da olmaz.
Peki ne olacak.!!
Ne yapacağız şimdi.
Meseleyi soğutmak üzere; biraz geyik hepimize iyi gelecek.
Yoksa bu stres bizi yer bitirir.
Anjiyo, manjiyo da kurtarmaz.
Bay bass belki.
O da, dört damardan aşağı olmaz gibi gözüküyor.
Golü bile alkışlayamadım.
Soğuk havanın etkisiyle parmaklarım sızım sızım sızlıyor.
Maçta romatoid artrit olduk; ondandır diyorum.
Maçın içi beni,
Dışı kim bilir kimi yakıyor.
İçerde topu topu bin seyirci var, misafir takım tribününde 30 kişi var-yok.
Hava soğuk.
Rüzgar yok.
Futbol yok denecek kadar az; belki çok ama bana yok gibi duruyor.
Üçüncü bölgeye geçmek için ne havadan ne de karadan bir niyetimiz var.
Yeraltından şüphe ediyorum.
İlk yarının başından itibaren geriye geriye oynuyoruz.

ÜÇÜNCÜ BÖLGEDE ÖCÜ VAR